محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران موفق به سنتز نوعی نانوکامپوزیت شدند که قابلیت حذف آلاینده پساب به صورت گزینشی را دارد و با توجه به خاصیت مغناطیسی‌اش قابلیت مصرف مجدد را نیز دارد.

مسئله تصفيه پساب و حذف مواد آلاينده از محیط زیست یکی از مشکلات چشمگیر در ارتباط با آن است. در این زمینه فرآيند تصفیه بيولوژيکی يکی از روش های متداول است که به دلیل سهولت انجام و هزینه پایین درتصفيه محيط زيست بسیار از آن استفاده می‌شود. اما در ارتباط با بخشی از پساب های صنعتی به علت سمیت و پایداری بالای ترکیبات شیمیایی موجود در آن، نمی‌توان از این روش با کارایی بالا استفاده کرد و از طرف دیگر تصفيه پساب با روش های سنتی يا خاکسترسازی نیز مقرون به صرفه نیست و در برخی موارد محصولات سمی که توليد می شود که خطر و سميت آنها به مراتب بيشتر از مواد آلاينده اوليه است.

در پاسخ به رفع اين مشکل از فرآيند اکسيداسيون پيشرفته به عنوان يک روش مطلوب برای تبديل آلاينده ها به موادی با خطرات کمتر استفاده می‌شود. بر همین اساس محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران با انجام طرحی پژوهشی با عنوان "سنتز و بهينه سازی نانوكامپوزيت حاوی تركيبات نانو فتو كاتاليست" تلاش کردند در این زمینه گام های مهمی بردارند تا این مشکل رفع شود. این طرح با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انجام شد که در آن نانوکامپوزیتی متشکل از نانوذرات فتوکاتالیستی، نانوذرات مغناطیسی، نانوذرات پلیمر قالب مولکولی تهیه و اثر آن در تجزیه نوری آلاینده ها در پساب بررسی شد.

علی محمدی مجری این طرح پژوهشی عنوان کرد: در مرحله نخست سنتزنانوذرات فوتوکاتالیستی همچون اکسید روی و اکسید تیتانیوم که دارای خاصیت فوتوکاتالیستی بسیار مناسب در تخریب آلاینده های موجود در محیط زیست هستند، انجام شد و با در نظر گرفتن عوامل موثر بر سنتز از جمله روش سنتز، نوع سوخت مورد استفاده، نسبت سوخت به فلز وpH کارایی ترکیبات سنتز شده افزایش یافت.

عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: در فاز دوم برای سهولت جداسازی، کاربری آسان و بازیابی نانوکامپوزیت از پساپ نانو ذرات مغناطیسی در تهیه نانوکامپوزیت استفاده شد. در مرحله سوم ترکیبات نانوفوتوکاتالیست و نانومغناطیس حاصل از مراحل اول و دوم در مرحله سنتز نانوپلیمر قالب مولکولی استفاده شد تا نانوکامپوزیت مورد نظر به دست آمد. در مرحله پایانی کارایی نانوکامپوزیت حاصل در حذف ترکیبات دارویی، مواد رنگزا و شیمیایی از پساب مورد بررسی قرار گرفت.

محمدی همچنین بیان کرد: این نانوکامپوزیت می تواند آلاینده مورد نظر را به صورت گزینشی به واسطه اثر انتخاب گزینش گری نانوپلیمر قالب مولکولی از پساب جدا و در مرحله بعد با اثر فوتوکاتالیستی آلاینده را تخریب کند و در نهایت با استفاده از خاصیت مغناطیسی که دارد می تواند جداسازی نانوکامپوزیت برای مصرف مجدد از پساب را انجام دهد. از خواص نانوکامپوزیت حاصل می توان به راندمان بالا، حذف و تجزیه انتخابی مواد، قابلیت کاربری آسان و مقرون به صرفه با امکان صنعتی شدن آن اشاره کرد.