چالش نوآوری ساخت نانو پوشش مقاوم به حرارت انجام می شود
چالش نوآوری
«ساخت روانکار یا نانو پوشش مقاوم به حرارت با قابلیت آببندی و کاهش ضریب اصطکاک سطوح» و با هدف تولید عمر بالا و پایداری مناسب انجام می شود.
این چالش به دنبال توسعه راهکارهایی مبتنی بر فناوری نانو جهت «ساخت روانکار و یا نانو پوششی مقاوم به حرارت با قابلیت آببندی و کاهش ضریب اصطکاک سطوح» به عنوان جایگزینی برای گریس با نقطه قطرهای بالا است که هم اکنون به منظور بهبود آببندی و کاهش ضریب اصطکاک لغزشی رینگ سیل(رینگ آببندی گلویی اگزوز) در دوره ابتدایی سرویس دهی آن مورد استفاده قرار میگیرد. باید توجه داشت که محصول نهایی تولیدی باید دارای عمر و پایداری مناسب و توانایی سرویس دهی در دمای بالا باشد.
این چالش با حمایت ستاد توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به دنبال توسعه راهکارهایی مبتنی بر فناوری نانو جهت «ساخت روانکار یا نانو پوشش مقاوم به حرارت با قابلیت آببندی و کاهش ضریب اصطکاک سطوح» است که قابل جایگزینی با گریس در رینگ سیل اگزوز باشد.
کلیه علاقمندان میتوانند به طور رایگان در این چالش شرکت کنند و از تسهیلات حمایتی 50 میلیون ریالی شامل کمکهزینه نقدی و اعتبار شبکه آزمایشگاهی در مرحله اول و جایزه نقدی 200 میلیون ریالی ویژه برنده نهایی چالش بهرهمند شوند .این حمایت به طور مشترک توسط ستاد توسعه فناوری نانو معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و شرکت ایران دلکو انجام میشود. برندگان مرحله دوم چالش همچنین فرصت همکاری برای توسعه فناوری و تجاری سازی آن تا مرحله تولید انبوه را با شرکت ایران دلکو خواهند داشت.
رینگ سیل یا رینگ آببندی گلویی اگزوز، یکی از قطعات اگزوز خودرو است که با توجه به طولانی بودن مسیر اگزوز به عنوان یک مفصل میانی وظیفه اتصال دو بخش مختلف اگزوز خودرو و نیز دمپ بخشی از ارتعاشات وارد بر این مجموعه را در حین حرکت دارد. پایه اصلی این قطعه گرافیت به عنوان ماده روانکار جامد به همراه یک سیم توری به عنوان تقویت کننده گرافیت است.
در دوره سرویس دهی این قطعه، سطح خارجی آن، در تماس با سایر قطعات، پوشیده از گرافیت میشود که نقش روانکاری و آببندی را در این سطوح اتصال انجام میدهد. اما در آغاز دوره سرویسدهی که سطح فاقد این پوشش گرافیتی است، دراثر تماس سیم توری رینگ سیل با فلنچ صداهای آزاردهندهای در این بخش ایجاد و موجب نارضایتی مصرفکننده میشود. از جمله راهکارهای فعلی به منظور رفع این مساله استفاده از گریس به عنوان مادهای واسط جهت به حداقل رساندن مشکل صدادهی است که فاقد عمر و پایداری مطلوبی است.