تصویر روز ناسا نمایی شگفت‌انگیز از سحابی سیاره‌نمای IC418 را نمایش می‌دهد. این تصویر که با تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده، با رنگ‌های کاذب تقویت شده است تا جزئیاتی خارق‌العاده از ساختارهای پیچیده این سحابی را نمایش دهد.

در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟

چه چیزی بافت عجیب سحابی IC 418 را ایجاد کرده است؟ این سحابی که به‌دلیل شباهتش به نقش‌های ابزار طراحی چرخ‌نگار (دایره جادویی اقلیدس)، «سحابی اسپیروگراف» نامیده می‌شود، الگوهای پیچیده و شگفت‌انگیزی دارد که هنوز کامل درک نشده‌اند.

یکی از فرضیه‌ها این است که این الگوها ناشی از بادهای آشفته‌ای باشند که از ستاره متغیر مرکزی این سحابی منشأ می‌گیرند. این ستاره متغیر در بازه‌ای کوتاه و طی چند ساعت، شدت نور خود را به‌شکلی غیرقابل‌پیش‌بینی تغییر می‌دهد.

در گذشته‌ای نه‌چندان دور و فقط چند میلیون سال پیش، IC 418 احتمالاً ستاره‌ای عادی و نسبتاً پایدار شبیه خورشید بوده است. اما چند هزار سال پیش، این ستاره وارد مرحله غول سرخ شد؛ دوره‌ای که ستاره با تمام شدن سوخت هسته‌ای خود، به‌شدت منبسط می‌شود و لایه‌های بیرونی‌اش را به فضا پرتاب می‌کند.

پس از پایان فرایند همجوشی هسته‌ای، این ستاره لایه‌های بیرونی خود را به‌صورت سحابی گسترده به فضا پس زده و حالا هسته داغ و فشرده ستاره اصلی که در مرکز تصویر مشهود است، در مسیر تبدیل شدن به کوتوله سفید قرار دارد. نور فرابنفشی که این هسته ساطع می‌کند، اتم‌های گازهای اطراف را برانگیخته و باعث درخشش این گازها با رنگ‌های زیبا می‌شود.

سحابی IC 418 با وسعت حدود ۰.۳ سال نوری، در فاصله حدود ۲ هزار سال نوری از زمین قرار دارد.