سندروم رایتر بیماری خودایمنی نادری است که با علائمی مانند التهاب مفاصل، مجاری ادراری و چشم‌ها همراه است. این بیماری معمولاً پس از عفونت‌های باکتریایی، به‌ویژه در دستگاه گوارش یا ادراری، بروز می‌کند و بیشتر در مردان جوان دیده می‌شود و عامل ژنتیکی HLA-B27 در بروز آن نقش دارد. در این مقاله علل، علائم، درمان‌ها و تاریخچه کشف این بیماری را بررسی می‌کنیم و آمار شیوع و تأثیرات بلندمدت آن نیز بررسی خواهد شد.

سندروم رایتر چیست؟

سندروم رایتر (Reiter's Syndrome)

سندروم رایتر چیست؟

سندروم رایتر (Reiter's Syndrome) بیماری خودایمنی نادری است که معمولاً آرتریت واکنشی شناخته می‌شود. این بیماری زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن به‌طور غیرطبیعی به عفونت باکتریایی پاسخ می‌دهد و به بافت‌های مختلف بدن، به‌ویژه مفاصل، دستگاه ادراری و چشم‌ها حمله می‌کند. برخلاف بسیاری از بیماری‌های عفونی که مستقیم به بافت‌های بدن آسیب می‌زنند، سندروم رایتر ناشی از واکنش خودایمنی است؛ یعنی سیستم ایمنی بدن به‌اشتباه به قسمت‌های سالم بدن حمله می‌کند.

این بیماری معمولاً پس از عفونت باکتریایی خاص در دستگاه گوارش یا ادراری ایجاد می‌شود. برخی باکتری‌هایی که می‌توانند عامل ایجاد این بیماری باشند، شامل کلامیدیا، سالمونلا، شیگلا و کمپیلوباکتر هستند. سندروم رایتر بیشتر در مردان جوان و کسانی که ژن HLA-B27 دارند، مشاهده می‌شود. در واقع، وجود این ژن در افراد مستعد می‌تواند احتمال بروز این بیماری را افزایش دهد. علائم بیماری ممکن است از چند هفته تا چند ماه پس از عفونت اولیه ظاهر شود و معمولاً شامل التهاب مفاصل، مشکلات چشمی و التهابات ادراری است.

نادری است که معمولاً آرتریت واکنشی شناخته می‌شود. این بیماری زمانی بروز می‌کند که سیستم ایمنی بدن به‌طور غیرطبیعی به عفونت باکتریایی پاسخ می‌دهد و به بافت‌های مختلف بدن، به‌ویژه مفاصل، دستگاه ادراری و چشم‌ها حمله می‌کند. برخلاف بسیاری از بیماری‌های عفونی که مستقیم به بافت‌های بدن آسیب می‌زنند، سندروم رایتر ناشی از واکنش خودایمنی است؛ یعنی سیستم ایمنی بدن به‌اشتباه به قسمت‌های سالم بدن حمله می‌کند.

این بیماری معمولاً پس از عفونت باکتریایی خاص در دستگاه گوارش یا ادراری ایجاد می‌شود. برخی باکتری‌هایی که می‌توانند عامل ایجاد این بیماری باشند، شامل کلامیدیا، سالمونلا، شیگلا و کمپیلوباکتر هستند. سندروم رایتر بیشتر در مردان جوان و کسانی که ژن HLA-B27 دارند، مشاهده می‌شود. در واقع، وجود این ژن در افراد مستعد می‌تواند احتمال بروز این بیماری را افزایش دهد. علائم بیماری ممکن است از چند هفته تا چند ماه پس از عفونت اولیه ظاهر شود و معمولاً شامل التهاب مفاصل، مشکلات چشمی و التهابات ادراری است.